وَلَقَدْ أَوْحَیْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِی فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِیقًا فِی الْبَحْرِ یَبَسًا لَّا تَخَافُ دَرَکًا وَلَا تَخْشَىٰ
و همانا به موسی وحی کردیم که بندگان (مؤمن) مرا شبانه (از شهر مصر) بیرون برو (به اعجاز و لطف ما) راهی خشک از میان دریا بر آنها پدید آور که نه از تعقیب و رسیدن فرعونیان ترسناک باشی و نه (از غرق شدن) اندیشه داری.
إِلهی هَبْ لی قَلبا یُدْنیهِ مِنکَ شَوْقُه
خدایا،قلبى به من عنایت کن،که اشتیاقش او را به تو نزدیک کند.
خدایا تشکر بابت هدیه هایی که می فرستی. کمک ام کن به دل قدر شناس باشم.
پ.ن.: امروز نوزدهم خرداد، نهم ژوئن و یازدهم شعبان هست.
وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ ۚ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا مَّا أَلَّفْتَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ وَلَـٰکِنَّ اللَّـهَ أَلَّفَ بَیْنَهُمْ ۚ إِنَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ
و بین دلهای ایشان الفت داد که اگر هر آنچه در روی زمین است خرج می‌کردی، بین دلهای ایشان الفت نمی‌افکندی، ولی خداوند میان آنان الفت برقرار کرد، که او پیروزمند فرزانه است.
صِبْغَةَ اللَّـهِ ۖوَمَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّـهِ صِبْغَةً ۖ وَنَحْنُ لَهُ عَابِدُونَ
این نگارگری الهی است، و چه کسی خوش نگارتر از خداوند است و ما پرستندگان او هستیم
پ.ن.: هر نقش که دست عقل بندد / جز نقش نگار خوش نباشد
زُیِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ الشَّهَوَاتِ مِنَ النِّسَاءِ وَالْبَنِینَ وَالْقَنَاطِیرِ الْمُقَنطَرَةِ مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ وَالْخَیْلِ الْمُسَوَّمَةِ وَالْأَنْعَامِ وَالْحَرْثِ ۗ ذَٰلِکَ مَتَاعُ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَاللَّـهُ عِندَهُ حُسْنُ الْمَآبِ
محبّت امور مادی، از زنان و فرزندان و اموال هنگفت از طلا و نقره و اسبهای ممتاز و چهارپایان و زراعت، در نظر مردم جلوه داده شده است؛ (تا در پرتو آن، آزمایش و تربیت شوند؛ ولی) اینها (در صورتی که هدف نهایی آدمی را تشکیل دهند،) سرمایه زندگی پست (مادی) است؛ و سرانجام نیک (و زندگیِ والا و جاویدان)، نزد خداست.
قُلْ أَؤُنَبِّئُکُم بِخَیْرٍ مِّن ذَٰلِکُمْ ۚ لِلَّذِینَ اتَّقَوْا عِندَ رَبِّهِمْ جَنَّاتٌ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَأَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَرِضْوَانٌ مِّنَ اللَّـهِ ۗوَاللَّـهُ بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ
بگو: «آیا شما را از چیزی آگاه کنم که از این (سرمایه‌های مادی)، بهتر است؟» برای کسانی که پرهیزگاری پیشه کرده‌اند، (و از این سرمایه‌ها، در راه مشروع و حق و عدالت، استفاده می‌کنند،) در نزد پروردگارشان (در جهان دیگر)، باغهایی است که نهرها از پایِ درختانش می‌گذرد؛ همیشه در آن خواهند بود؛ و همسرانی پاکیزه، و خشنودی خداوند (نصیب آنهاست). و خدا به (امورِ) بندگان، بیناست.
خدایا کمکم کن که قدر آدم های خوب زندگی ام را بدانم.
مراقب شان باشم.
از هیچ چیز برایشان دریغ نداشته باشم.
خیر خواه شان باشم.
خدایا آدم های خوب زندگی ام را کسانی قرار ده که سر و دل به تو سپرده اند.
الهی آمین.
توی خیال های من همیشه یکی هست که خعععلی دوسش دارم.
همیشه یه عالم حرف دارم که باهاش بزنم
اساسی حرف های همو می فهمیم.
یکی که خیلی مهربونه
در عین حالی که خیلی نازک احساسه، مثل کوه می مونه
یه سر و گردن از زندگی سره.
یکی که روح ام رو فشار میده
یکی که دل تنگ که میشم، خیال می کنم لابد دل تنگ اونم
لابد اونه که باید بیاد تا حالم خوب بشه
بعدش هیچوقت هم لازم نیس بهش ثابت کنم که چقدر می خوامش
می دونه و می دونم
یه جور اعتماد بی دغدغه بهش دارم، بهم داره.
خلاصه خععععلی با هم خوبیم.
...
ولی یه عیبی داره این قضیه
خیاله
واقعیت می تونه با یه نهیب کوچولو از هستی ساقط اش کنه.
پ.ن.: من گمون میکنم این خیال یه جور نشونی هست، باید مراقبش بود. اگه گم بشه، گم میشیم.
این آهنگ افغانی "سرزمین من" که هست ...
نشسته ام گذاشتمش بخونه هی تموم میشه میرم دوباره پلی می کنم
یه حالی دارم که به حال این آهنگ بدجوری میخوره
یه حزن و امید و سرخوشی و خسته گی توأمانی داره که نگو
خوش ایم با هم!
باید قدم در راه گذاشت.
باید راه افتاد.
باید تجربه کرد.
ترس را باید مبارک دانست.
شکست را هم.
لحظه ها با همه آنچه برایت به ارمغان می آورند نعمت اند
خوش آمدشان باید گفت
باید گاهی جلو بزنی
گاهی عقب بیفتی
اما از پا نباید افتاد
از زندگی نباید گذشت
نباید از دستت برود.
سر به زیر باید بود
چشم به راه
اما دل به آسمان ها باید سپرد.
باید به باران رحمتش پناه برد
باید شکرانه حادثه ها را به جا آورد
نباید دل بست
باید دل سپرد
به دست های مهربانش
تا که برسی
به حرم امن اش
به "لا خوف علیهم و لا هم یحزنون" اش.
